Eveeettt! Karantina devam ederken, biz PartyMag ekibi olarak biraz kültürlenelim dedik ve Shakespeare’in oyunlarında müziği nasıl kullandığını inceledik. Sende bizim gibi düşünüyorsan haydi gel o zaman 🙂

SHAKESPEARE OYUNLARINDA MÜZİĞİN YORUMU

“Eğer müzik aşkın gıdasıysa, durmadan çalınız,” diyen Shakespeare’in yaşadığı dönemde insanlar, müziğin kutsal ve doğaüstü öğelerle olan bağından dolayı beden ve ruh üzerinde bir güce sahip olduğunu düşünüyorlardı.

Günümüzde filmlerin, dizilerin ve tiyatronun, anlama şekil versin diye müziği kullanmasını bekliyoruz. Örneğin, “Psikopat” filminde kullanılan çığlığa benzeyen keman sesleri ve “Köpekbalığı” filminin tema müziği, müziğin ruh halini yansıttığı herkes tarafından paylaşılan 20. yüzyıl dramatik diline dahil olan öğelerdir. Zamanı 400 yıl kadar geriye sardığımızda bu durumun geçerli olmadığı düşünülebilir.

Birçok modern yapıt, Shakespeare’in oyunlarında kullanılan tarihsel müzikten kaçınmayı, yeni besteler ya da modern bireylere ruh halini daha açık bir şekilde yansıtmayı başaran önceden kaydedilmiş popüler şarkıları kullanmayı tercih ediyor.

Shakespeare

 EĞER MÜZİK AŞKIN GIDASIYSA, DURMADAN ÇALINIZ!

Müziğin Shakespeare’in dramatik zanaati için önemini kavramak istiyorsak tiyatro müziğini değerlendirmekten daha fazlasını yapmalıyız. Bunun için erken modern seyircinin müzikten nasıl bir anlam çıkardığını ve Shakespeare’in müziği kullanarak seyirciden ne tür bir tepki beklediğini göz önünde bulundurmalıyız.

Jakoben bir hizmetçi, yükselen trompet tınılarına nasıl tepki gösterirdi? Ya bir tüccarın duygusal bir şarkı dinlerken ya da sahne altından gelen gizli müzik karşısında hissettikleri nelerdi? Müziğin bizi nasıl etkileyebileceği konusundaki popüler fikirleri araştırmak için dönemin birçok metnini inceleyerek bu sorulara cevap aradım. Bu sebeple bu araştırma, bestecilerin, teorisyenlerin ve müzisyenlerin görüşleri yerine, izleyicilerin fikirlerini esas aldı.

Kış Masalı, bu bağlamda önemli bir oyun. Hermione’nin son sahnede müzikle dirilişi, günümüz tiyatrosunda tüm incelikleri düşünülmüş ama inandırıcı olmayan bir aldatmaca şeklinde karşımıza çıkıyor. Hermione’nin 16 yıl boyunca sözde ölümünü sakladığı ima ediliyor. Ancak, erken modern dönem izleyicilerinin müziğe bakış açıları göz önünde tutulursa, seyirciler bu sahneyi izlerken çok daha farklı düşünmüş olabilirler.

Fantastik olay örgüsünün yarattığı şüpheciliğin yanı sıra, Shakespeare’in ilk seyirci kitlesi müziğin vücudu harekete geçirdiğine hatta dirildiğine inanmış olabilir. Gerçekten de Shakespeare, kökeni simya teorisine dayanan “müzikal diriliş” motifine düşkündü. Kış Masalından birkaç yıl önce yazılmış olan “Perikles” oyununda da Cerimon isimli bir karakter Thaisa’yı hayata döndürmek için öfke ve keder dolu bir müzik kullanıyor.

     “Olmak ya da  olmamak işte bütün mesele bu!”

Erken modern müzik hakkındaki inançlar doğrultusunda düşünürsek, Shakespeare’in Kış Masalınnı karmaşık bir şekilde sonlandırmak istemesi mümkün görünüyor. Shakespeare’in ilk izleyicileri, günümüz seyircileri gibi basit ya da doğrudan bir yorum yapmaktansa, Hermione’nin heykelinin sahte olduğunu kabul edip aynı zamanda oyunun müziğin efsanevi gücünün hikayesi olduğunu düşünmüş olabilirler.

Shakespeare, Kış Masalının sonundaki anlama şekil vermek ve “Othello”, “III. Richard ile Antonius” ve “Kleopatra” dahil birçok eserindeki anlamı güçlendirmek için müziği incelikle ve kusursuz bir biçimde kullandı. Shakespeare bu konuda yalnız değildi. John Fletcher, Thomas Heywood, John Marston ve Thomas Middleton gibi çağdaşlarının birçoğu, müziğin dramatik potansiyelini benzer şekillerde kullandılar. Shakespeare’in yaşadığı zamanlarındaki popüler müzik kültürünün dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi, anlatımındaki önemli nüansları keşfetmemize olanak tanıyor.

ŞARKILARIN YORUMU

Şimdi gözlerinizi kapatın ve Shakespeare’in oyunlarındaki şarkıların yorumlarına kulak verin..

“On İkinci Gece” ‘de yer alan şarkı, oyunun ikinci perdesinin üçüncü sahnesinde Feste tarafından söyleniyor.

“Size Nasıl Geliyorsa” oyunundan, Thomas Morley bestesi.

Othello‘dan “Söğüt Şarkısı”.

“Fırtına”, Emma Kirkby yorumu.

“Hamlet” ‘teki Ophelia’nın şarkısı Marianne Faithfull’un yorumuyla hayat buluyor.

Alfred Tennyson gibi İngiliz şairlerin şiirlerini şarkı haline getiren Loreena Mckennitt, Shakespeare’in “Cymbeline” oyunundan aldığı dizeleri yorumluyor.

Kulaklarımızın pası ne güzel silindi değil mi ? 🙂 Benim favorim 5. oldu. Seninki hangisi ? Cevabını bana veya Partymag’ e yazabilirsin.. 🙂

Instagram: www.instagram.com/namasteperest

Instagram : www.instagram.com/partymagapp